Van fish & chips tot stroganoff

Tussen Londen en Moskou. Somewhere in between. Als ik naar beneden kijk, slechts een wolkendeken met af en toe een lapje grond te ontdekken. Om me heen niet meer dan rusteloze mensen. Beweeglijke, jammerende kinderen. Nog even. Dan staan we op Russische bodem. Wel te verstaan in Moskou. Inmiddels is Mike ook weer rustig en zijn z'n handenn alweer wat droger. Die arme schat. Totdat de vliegende doodskist weer begint te hobbelen. Dan pakt hij zenuwachtig mijn hand vast. Gelukkig rijdt het drankkarretje alweer langs. Bier aan boord. Dat maakt alles weer goed. Tevreden opent hij zijn blikje. En ook ik neem een slokje van mijn jus. Cheers! ONze wereldreis is begonnen.

Na een emotioneel afscheid van oma in het VU, een boel stress rond het inpakken en het op tijd schoon hebben van het huis, vliegen we naar Londen. Mam en pap met tranen in de ogen op het vliegtuig. Totdat we ze uit het oog raken bij de douane blijen ze zwaaien. De eerste dag in Londen is even acclimatiseren. We geloven nog steeds niet dat onze reis nu echt begint. Al anderhalf jaar praten we erover, sparen we en dromen we. En nu? Nu is het realiteit. Tussen andere toeristen bevinden we ons in de Underground. Als we uitstappen bij Piccadilly Circus kunnen we alleen maar als een kip zonder kop lopen. Hoge rode dubbeldekkers en zwarte taxi's. Verder honderden toeristen, duizenden camera's. Het is Engeland nog maar. Veel voorbereiding hebben we niet getroffen voor dit eerste deel van de trip.

Met een kaart in de hand, stippelen we een route uit. De National Gallery, Londen Eye, Big Ben, natuurlijk even shoppen in Harods, chillen naast Buckingham Palace. Het was een drukke dag. We eindigen met een fish en chips in de pub. Om een uurtje of zeven rijden we voldaan weer terug naar het Holiday Inn naast Heatrow Airport. We hopen op een goede nachtrust. Maar helaas gooit een zestal kinderen roet in het eten. Tot 2:00 am wordt er gegiecheld en gekeet. na vier keer klagen bij de receptie komt er rust. We vallen in slaap.

We landen in Moskou. Mike en ik zijn weer veilig... Met de trein rijden we richting het centrum. Gelukkig ontmoeten we een aardige Duitser die ons helpt wegwijs maken in het metrostelsel van deze cosmopolitische stad. Het is een enorme speurtocht. Vooral door de vreemde karakters die de Russische taal kent. Uiteindelijk komen we de straten op. Dit blijkt niet de juiste en dus maken we meteen kennis met de Russische taxi's. Deze norse man neemt ons mee naar ons hotel. Daar wachten Ed en Kris op ons. Na een super goede nacht slapen, maken we kennis met deze arme, maar toch ook welvarende stad. Opvallend: mooie slanke vrouwen, onaardige norse mensen (er kan geen lachje van af) en politie overal!

We bezoeken het Kremlin en de Onbekende Soldaat. Natuurlijk vangen we ook een eerste blik van de basiliek op het Rode Plein, bekend om zijn prachtig kleuren en Efteling-achtige look. Helaas een bezoek aan het graf van Lenin lukte niet meer. Ook genieten we van de luxe in een super hip restaurant. Maffia overal! Maar erg mooi en lekker. Vooral de Stroganoff van Ed was om te smullen.

Vanavond stappen we in de TransMongolie Express, waar we de komende vier dagen niet meer uit komen. Op naar Irkutsk!

Foto's volgen nog!

Groeten,
Mike en Fem